Panu ko ba 'to sisimulan? XD So for the second time around, we're officially over. Ha-ha!
Thurrrsday. My Bitter Day. 20 naman e. Legal. LOL. Basta, iritang irita ako nung araw na un, plus another reason to be legal, i still got my PMS. XD
So yeaah? Two hours vacant before magMidterm sa Filipino, nagstay kami sa Activity Center. Hindi para magreview. HOHO. Wala eh. Kung ano2 na namang bagay napagusapan namin. TSSSSSS. English-an eh!
But still two hours wasn't enough. Kaya pagdating namin sa room at may konting time pa para magreview, he texted me. "wag ka papaapekto sa pinagusapan natin kanina ah." Well I just replied, "K. =))" Sana pala sinabi kong, "ikaw din." Kaso hindi e. Aun tuloy, feeling niya tuloy siya ang lowest samin. Although hindi naman. Tsk2. Deh ako na nga po may kasalanan.
Dahil ako nga ay iritado. LOL. Watta word? Humingi ako ng rescue kay Daddy Daniel. Zagu ulit jan! Uwian na after ng Midterm sa Filipino. Pero ayaw ko pa siyang paalisin. Yeaa. Napuno na siya. Soooobrang inis na siya sa ugali ko. KAYA AYUN..
Nagtake out na kami ni Daddy ng Zagu sa Puregold tapos bumalik sa Student's Park. haha. Andun sila Airson at iba pa nilang kaklase nung High School. Tapos dumating na din si Aidz. Tapos.. Nakikipag-away na nga ako dun. Sa kaaway ko. :))
And.. we're over like that. haha. Ano daw? Syempre, I'm supposed to be sad. WEHHH? DI NGA? Haha. Pero hindi. Kasama ko sila Aidz e. Masaya sila kasama. So alam na. By 6pm hinatid na din nila ako sa Main Gate. Muntik pa nga akong masagasaan ng truck eh. *pero wala namang busina* sadyang madrama lang talaga effect ng paghabol at pagtawid din nun ni Dade. haha.
Deh aun nga. Katext ko pa rin ang kaaway ko habang nasa jeep ako. Pero nung nsa trike na, nwala na din siya. haha. Away much? Pero hindi dun natatapos ang away. Panibagong english-an na naman. Around 8pm, nagkatext na naman kami. Konting away ulit then nung nageemote na naman siya. "bkt ganto. nkkpagbreak ako pero nlulungkot ako." eh binanatan ko nga ng isa. "ako ang happiness mo eh." NICE ONE ALENA! hahahaha.
So un. Hindi na rin siya nagemote nun. Text text lang kami. 'til 2am. YEEPP. Seems like hindi kami nagbreak. Eh syempre, hamu na nga. HAHA. Ano ba. I think we're better off this way. At kahit papano, mas natatanggap ko naman agad. :D
Some little proof?..
This is today. WEINKS. Soc Sci. pero dahil sa puyat nga. Hindi na siya nakapasok. Hanep. Wala na naman siyang activities. Deh ako na walang katabi nun. Buset. XD After soc sci was free time. Dumating na din siya. Buti naman at tapos na rin ako mangopya at magsagot sa Chem nun so binigay ko na sa kaniya ung sakin at pinakopya siya. Nung Psych, magkatabi kami. *sabi niya eh* LOL. Nagquiz lang kami nun tapos maaga pinalabas. Ganun din sa Chemistry, saglit na quiz tapos nagkwento lang si Ma'am about sa Field trip. Laughtrip magkwento nun si Ma'am eh. XD So un, nalaman kong ako pa rin naman pala ang makakatabi niya sa bus. :)
Geometry, ang lamig sa AVR. SolidMensuration, magkatabi na naman kami. Pero wala na kaming gana makinig nun. Gutom na eh. Nagdrawing lang siya. Ako, kung ano2 basta. Hindi ko pa rin magets dnidiscuss ni sir nun. haha. At sa wakas, uwian na. Makakakaen na rin kami! Yep, sabay pa din kami nglunch nun sa Canteen. Tapos sinamahan ko siya sa Students Park, kasama ang Bagang. Parang dati lang. hehe.
Aun, nung dumating sila Ilyn at Tam, sumabay na din ako sa kanila nun umuwi. Pagkauwi ko naman ng bahay. Grbe. Weekend na pala. KABAGOT. Whew. So nakatulog pala ako ng 6pm at magna-9pm na nung nagising. May text na din siya nun. Kaya eto. Magkatext na naman kami ngayon. HAAY. :)
Yea. I guess, we're really better off this way. Just friends. Kahit ayokong mawala siya, at least by this way, hindi talaga mangyayari yun. Sabi nga sa quote, pinili ko kung saan kami magtatagal. Alam ko namang kahit papano, ayaw din niya akong mawala. Kailangan niya ko e. haha. Jk. Pero siyempre, may mga tao talaga sa buhay mo na dadating lang para turuan ka ng mga leksyon at ipa-experience sayo ang mga bagay bagay. WEHH. haha. Tsaka ang hirap din na kaklase mo ang ex mo nu! Mahirap nang baguhin ang nakasanayan so ganun na lang. Parang walang nangyari. At walang may alam sa mga kaklase namin na wala na kami. Hindi naman halata e. hahaha.